چهارشنبه 19آذر ماه روزی متفاوتی بود با بچه‌های مدرسه و مادرانشان به زیارت شهدای گمنام رفتیم.همه در صف های منظم و با شور و شوق فراوان به سمت مرقد مطهر شهدا حرکت کردیم.به جاده اصلی که رسیدیم ماموران پلیس جلوی عبور خودروها را گرفتند واز خیابان عبور کردیم اولین باری بود که به این مکان قدم میگذاشتم و حس عجیبی داشتم.دوست داشتم زودتر به داخل سالن بروم و آنجا را زیارت کنم.ق
اینجا در کنار هم پنج قبر کوچک وجود داشت که در زیر نوری که از پنجره روبرو بر آنها میتابید میدرخشیدند. عکس های شهدای بخش میمه به این قبرهای شهدا نگاه میکردند و قاب های خالی عکس این عزیزان را در بغل خویش گرفته بودند. 
مزارشان را گلباران کردیم و در جوارشان زیارت عاشورا خواندیم. آنجا آقای مطلب و آقای باقری برایمان از شهدا گفتند این روز را هیچگاه فراموش نخواهم کرد .شهدا بر روی پیمانی که با امام خمینی بسته بودند تا آخرین نفس ایستادند و چه سخت است که بخواهیم در راه آنها گام برداریم 
